مدل سازی پراکنش گونه های گیاهی حفاظتی و با ارزش در منطقه ی توریستی پلور با استفاده از مدل خطّی تعمیم یافته (glm) و مدل جمعی تعمیم یافته (gam)

مدل­های پیش­بینی پراکنش جغرافیایی گونه­های گیاهی از مدل­ها استاتیک و احتمالی هستند و روابط ریاضی حاکم بر توزیع جغرافیایی یک گونه ی معین را با محیط فعلی آنها و عوامل مهم محیطی مؤثر بر پراکنش گونه­ها مشخص می­کنند. هدف تحقیق حاضر کارایی مدل خطّی تعمیم یافته (glm) و مدل جمعی تعمیم یافته (gam) و مقایسه ی آنها در تعیین روابط بین پوشش گیاهی و عوامل محیطی در منطقه ی توریستی پلور است. نمونه­برداری با روش طبقه بندی-تصادفی مساوی صورت گرفت. پنج گونه ی غالب شناسایی شده در منطقه عبارتند از astragalus ochrodeucus، ferula gumosa، thymus kotschyanus، onobrychis cornata و agropyron sp. عوامل محیطی مورد مطالعه شامل عوامل خاکی (13 مورد)، عوامل توپوگرافی (3 مورد) و عوامل اقلیمی (3 مورد) بودند. همه آنالیز­­ها در بسته presence-absence و grasp در نرم افزار r انجام شد. برای بررسی ارزیابی مدل­ها از روش ten-fold در بسته (caret) استفاده گردید. همچنین برای ارزیابی عملکرد پیش­بینی مدل از ضرایب آماری auc،aic، rmse و  r2استفاده شد. نتایج نشان داد که بالاترین  r2در مدل glmمربوط به حضور گونه agropyron spبه میزان 98/0 بوده است. کمترین rmse و  aicنیز به ترتیب با میزان 29/0 و 12 مربوط به گونه astragalus ochrodeucus­بود. در مدل  gamنیز بالاترینr2به گونه thymus kotschyanus­ به میزان 88/0 تعلق داشت. همچنین کمترین rmse و  aicمربوط به گونه­هایastragalus ochrodeucus و ferula gumosaبه میزان 22/0 و 12/18 بودند. هم­چنین بالاترین auc در مدل  glmبه گونه onobrychis cornata و در مدل  gamبه گونه agropyron sp به میزان 86/0 تعلق داشتند. با توجه به ارزش حفاظتی و با ارزش گونه­های گیاهی مورد مطالعه از نتایج این مدل­ها می­توان در برنامه­های حفاظتی و اصلاحی منطقه ی توریستی استفاده کرد.